بررسی مدیریت پسماند در بیمارستان های کوچک و بزرگ منتخب شهر تهران

مقدمه: پسماند بیمارستانی دارای عوامل میکروبی بیماری زا و ترکیبات شیمیایی سمی و خطرناک می باشد که سلامت بیماران، کارکنان و سایر مراجعه کنندگان به بیمارستان را در معرض خطر قرار می دهد .وجود مواد زائد خطرناک و عفونی در پسماندهای بیمارستانی مستلزم توجه ویژه به مدیریت اصولی آنها است. هدف از این تحقیق، مقایسه سیستم مدیریت پسماند در بیمارستان‌های بزرگ و کوچک شهر تهران در سال 1390 می‌باشد. مواد و روش ها : در این مطالعه توصیفی- مقطعی مدیریت پسماند در 2 بیمارستان بزرگ و 3 بیمارستان کوچک شهرتهران در سال 1390 مورد مقایسه قرار گرفت. پسماندهای بیمارستانی ابتدا تفکیک و توزین شدند سپس درصد زائدات عفونی و غیر عفونی آنها تعیین گردید. وضعیت مدیریت پسماندهای بیمارستانی براساس پرسشنامه‌های سازمان بهداشت جهانی بررسی شد. یافته های پژوهش : میانگین پسماند‌های تولیدی در بیمارستان‌های بزرگ 5/4 و در بیمارستان‌های کوچک 87/4 کیلوگرم به‌ازای هر تخت فعال در شبانه روز بود. سطح بهداشتی سیستم‌های ذخیره‌سازی و جمع‌آوری پسماندها به ترتیب در بیمارستان‌های بزرگ، 5/91% و 100% و در بیمارستان‌های کوچک، 73% و 73% تعیین گردید. شاخص های بیولوژیکی عدم بی خطر سازی پسماندهای عفونی را در بیمارستان بزرگ 1 و بیمارستان کوچک 4 تایید نمود. بحث و نتیجه گیری: با وجود اینکه اختلاف معنی‌داری بین میزان پسماندهای تولیدی در بیمارستان‌های بزرگ و کوچک وجود نداشت، میزان پسماندهای عفونی در بیمارستان‌های کوچک 75/1 برابر بیشتر بود. سطح بهداشتی سیستم ذخیره سازی و جمع‌آوری پسماند در بیمارستان‌های بزرگ به مراتب بالاتر بود. نحوه مدیریت پسماند در بیمارستان‌های بزرگ به مراتب مناسب تر از بیمارستان های کوچک ارزیابی گردید.